Życiorys J. E. prezydenta Ashrafa Ghani Ahmadzai

Ashraf Ghani urodził się we wpływowej afgańskiej rodzinie w 1949 roku i dzieciństwo spędził w prowincji Logar. Podstawowe i średnie wykształcenie otrzymał w Habibia High School w Kabulu. Na studia wyższe wyjechał do Bejrutu na Uniwersytet Amerykański i tam poznał swoją przyszłą żonę, Rulę. W 1973 roku obronił dyplom, a w 1974 roku wrócił do Afganistanu i został wykładowcą afganistyki i antropologii na Uniwersytecie Kabulskim. Otrzymawszy rządowe stypendium, w 1977 roku wyjechał na nowojorski Columbia University. Po inwazji radzieckiej został na Columbia University i obrobił tam pracę doktorską. Wykładał na University of California oraz Johns Hopkins University. Stał się również częstym komentatorem dla serwisów radia BBC Dari i Paszto, nadawanych w Afganistanie.

W 1991 roku Dr Ghani rozpoczął pracę dla Banku Światowego, gdzie przez 11 lat zajmował się programami ekonomicznego rozwoju oraz reform dla krajów azjatyckich. W 2001 roku Dr Ghani objął funkcję doradcy ambasadora Lakhdara Brahimi, specjalnego wysłannika do Afganistanu ze strony Sekretarza Generalnego ONZ. Dr Ghani pracował przy wdrożeniu Porozumienia Bońskiego, a po utworzeniu Rządu Przejściowego pełnił funkcję głównego doradcy Prezydenta Karzaia. Brał udział w pracach nad utworzeniem Loja Dżirga – Wielkiego Zgromadzenia Narodowego. W afgańskim Rządzie Przejściowym objął funkcję Ministra Finansów. Opracował szereg reform i aktywnie działał na rzecz ograniczenia korupcji. W uznaniu zasług został odznaczony medalem Sayed Jamal-ud-Din, najwyższym afgańskim cywilnym odznaczeniem. W 2003 roku otrzymał również tytuł Najlepszego Ministra Finansów krajów Azji. W 2004 roku na międzynarodowej konferencji ministrów finansów w Berlinie Dr Ghani zaprezentował siedmioletni program inwestycji publicznych pt. „Zabezpieczenie przyszłości Afganistanu”. Opracowywał również Program Narodowej Solidarności, w ramach którego afgańskim wsiom przyznawane są granty na cele rozwojowe.  Dr Grani współpracował też z Ministerstwem Telekomunikacji przy procesie przyznawania licencji telefonii komórkowej.

Po wyborach prezydenckich w październiku 2004 Dr Ghani zrezygnował z prac w rządzie i objął funkcję rektora Uniwersytetu Kabulskiego. Założył także Instytut Państwowej Efektywności i pełniąc funkcję jego przewodniczącego, został współautorem uznanej książki „Naprawa zawodnych państw”.

W wyborach prezydenckich w 2009 roku zajął czwarte miejsce. W roku 2010 pełnił funkcję przewodniczącego afgańskiej Transition Coordination Commission, komisji odpowiedzialnej za przekazanie władzy przez oddziały ISAF i NATO afgańskim narodowym siłom zbrojnym. Podczas pracy dla TCC Dr Ghani wielokrotnie odwiedził wszystkie 34 prowincje Afganistanu. 1 października 2013 roku zrezygnował z funkcji przewodniczącego TCC, aby kandydować w wyborach prezydenckich w roku 2014. 22 września 2014 roku został ogłoszony zwycięzcą wyborów, uzyskawszy 55,27% ogólnej liczby głosów. Dr Ghani został zaprzysiężony jako Prezydent Islamskiej Republiki Afganistanu dnia 29 września 2014 roku.